چندی پیش متوجه شدیم که طوس و قرقی، به عنوان محدوده های منفصل به شهر مشهد اضافه شدند. حکیم ابولقاسم فردوسی و همچنین جمعی از اهالی قرقی و روستاهای همجوار، زین پس برای دریافت پایان کار و صدور مجوز ساخت و ساز به شهرداری مشهد مراجعه کنند.

دست مریزاد به نهاد مطالعات طرح های توسعه شهری و مشاور طرح جامع برای این اتفاق ناخوشایند. ناخوشایند از این بابت که مشاور طرح جامع که چندی پیش در طرح ناحیه شهری عنوان "الگوی توسعه ی تمرکز غیر متمرکز" را با آن همه جدیت برای مشهد به تصویب رساند و عنوان کرد مرز شهرهای موجود بسته شود و توسعه ی ارتفاعی رخ دهد، حالا باید طرح خود را زیر پا بگذارد و به گسترش حاشیه نشینی مشهد در محدوده های طوس و قرقی و حدفاصل آنها تا مرز مشهد نظاره کند. توسعه ی افقی شهر مشهد برابر است با (اختلاف طبقاتی بیشتر + افزایش هزینه ها)* جمعیت.

الگوی توسعه اگر قرار است به شکل علی اصغری و همینجوری دور هم نشستن تعیین شود، شهر ما نه مشاور طرح جامع می خواهد و نه نهاد مطالعات طرح های توسعه شهری و این همه هزینه ی مطالعه و گردآوری اطلاعات و...

شهر ما فقط یک ناخدا می خواهد که فرمان حرکت شهر را "مطابق با جهت باد غالب" تنظیم کند. نه معمارانی که در لباس برنامه ریزان شهری، خارج از حوزه ی تخصصی خود تصمیم می گیرند.