به قول معروف چه زور دير مي شود...همين ديروز بود كه اومدم اينجا و حالا ،بعد از دو سال،بهترين و سيرين ترين لحظه هاي زندگيمو دارم كنار بهترين دوستام و همكلاسيهام ميگذرونم.درسته كه خيلي سختي ها كشيديم،مثل همين نمره بيان و مثل خيلي چيزاي ديگه،اما به جاش خيلي چيزام ياد گرفتيم.حاجي مي خواستم بگم دم همتون گرم. اين رو به عنوان درددل ازم قبول كنين،چيزي شيرين تر از حرف دل پيدا نكردم.
